ماده ۱۷ – حمايت از شهود و كارشناسان

۱ – شاهد يا كارشناس حاضر در قلمرو طرف درخواست‌کننده نبايد از سوي آن‌طرف براي هر فعل يا ترك فعلي كه قبل از ورود شخص به داخل قلمرو آن مرتكب شده مورد تعقيب، حبس، مجازات يا تحت هر محدوديت ديگر كه سالب آزادي باشد، قرار گيرد، يا بدون رضايت قبلي طرف درخواست شونده و شخص مزبور ملزم به تأمين دليل در رسيدگي ديگري غير از مواردي شود كه مربوط به درخواست است.

۲ – چنانچه شخص قلمرو طرف درخواست‌کننده را ظرف مدت پانزده روز پس از اعلام رسمي مبني بر اينكه ديگر حضور وي ضروري نيست، ترك نكرده باشد يا آنكه پس از ترك به اختيار خود به آنجا برگشته باشد، اعمال بند (۱) اين ماده متوقف خواهد شد اما اين مدت شامل مدت‌زمانی نخواهد شد كه طي آن شخص به دلايل خارج از اراده خود نتواند قلمرو طرف درخواست‌کننده را ترك كند.

۳ – شخصي كه پذيرش دعوت جهت تأمين دليل به گونه پیش‌بینی‌شده در مواد (۱۴) يا (۱۶) امتناع نمايد، نبايد به دليل امتناع مزبور مشمول هیچ‌گونه مجازات يا هرگونه اقدامات الزام‌آوری قرار گيرد كه محدودكننده آزادي فردي باشد.