قانون حمايت از حقوق مصرف‌کنندگان خودرو مصوب مجلس شوراي اسلامي
ماده ۳ – عرضه‌کننده در طول مدت ضمانت مكلف به رفع هر نوع نقص يا عيب (ناشي از طراحي، مونتاژ، توليد، يا حمل) است كه در خودرو وجود داشته يا درنتیجه استفاده معمول از خودرو، بروز نموده و با مفاد ضمانت‌نامه و مشخصات اعلامي به مصرف‌کننده مغاير بوده يا مانع استفاده مطلوب از خودرو يا نافي ايمني آن باشد يا موجب كاهش ارزش معاملاتي خودرو شود. هزينه رفع نقص يا عيب خودرو در طول مدت ضمانت و جبران كليه خسارات وارده به مصرف‌کننده و اشخاص ثالث، اعم از خسارات مالي و جاني و هزینه‌های درمان ناشي از نقص يا عيب (كه خارج از تعهدات بيمه شخص ثالث باشد) هزینه‌های حمل خودرو به تعميرگاه، تأمين خودروي جايگزين مشابه در طول مدت تعميرات (چنانچه مدت توقف خودرو بيش از چهل‌وهشت ساعت باشد.) بر عهده عرضه‌کننده میباشد.
تبصره ۲ ـ در صورت بروز اختلاف بين طرفين موضوع ماده فوق، موضوع اختلافي حسب درخواست طرفين ابتدا در هیئت حل اختلاف مربوطه، متشكل از نماينده عرضه‌کننده خودرو، كارشناس رسمي دادگستري و كارشناس نيروي انتظامي به رياست كارشناس رسمي دادگستري طرح و رأي لازم با اكثريت آراء صادر خواهد شد. در صورت اعتراض هر يك از طرفين به رأي صادره، خواسته در دادگاه صالحه قابل‌پیگیری خواهد بود. دادگاه صالحه بايد خارج از نوبت و حداكثر ظرف دو ماه انشاء رأي نمايد.
ماده ۴ – چنانچه نقص يا عيب قطعات ايمني خودرو در طول دوره ضمانت پس از سه بار تعمير همچنان باقي باشد يا درصورتی‌که نقص يا عيب قطعاتي كه موجب احتمال صدمه جسمي يا جاني اشخاص گردد و با یک‌بار تعمير برطرف نشده باشد يا خودرو بيش از سي روز به دليل تعميرات غيرقابل استفاده بماند، عرضه‌کننده مكلف است حسب درخواست مصرف‌کننده خودروي معيوب را با خودروي نو تعويض يا با توافق، بهاي آن را به مصرف‌کننده مسترد دارد.
تبصره ۱ – در صورت بروز اختلاف بين طرفين، حل‌وفصل آن از طريق هیئت حل اختلاف موضوع تبصره (۲) ماده (۳) اين قانون میباشد.